نقد فیلم The Forever Purge

فیلم پاکسازی ابدی یا «The Forever Purge» پنجمین و احتمالاً آخرین قسمت از مجموعه فیلم‌های پاکسازی است که بدون تردید بهترین اثر این فرنچایز هم نیست، اما این قسمت سعی می‌کند داستان نسبتاً تکراری خود را با یک نتیجه طبیعی به پایان برساند. پاکسازی ابدی، به رسم دیگر آثار این فرنچایز، از یک ایده جذاب و آشنا برخوردار است. ایده‌ای که در آن یک تریلر اکشنِ ناقص با یک پیام سیاسی شناخته شده تلفیق می‌شوند که هنوز هم به اندازه کافی به مخاطب هدفش نیش می‌زند تا برخی آمریکایی‌ها را عصبانی کند. با این اوصاف، ما با یک فیلم دیگر از فرنچایز پاکسازی طرفیم که حرف جدیدی ندارد، اما شما را سرگرم می‌کند.

فیلم «پاکسازی ابدی» در مورد چه چیزی است؟

این فیلم یک زوج مکزیکی را دنبال می‌کند که بعد فرار از دست کارتل‌های مواد مخدر، برای کار و زندگی به صورت قاچاق به ایالات متحده پناهنده می‌شوند. این زوج به مدت ده ماه زندگی عادی می‌کنند تا اینکه The Purge یا روز پاکسازی شروع به کار می‌کند (روزی که در آن دوازده ساعت هر گونه جرم و جنایت در آمریکا قانونی می‌شود). وقتی این دوازده ساعت تمام می‌شود، اتفاقی که قبلاً هرگز نیفتاده است، رُخ می‌دهد. حادثه مهم این است که پاک کننده‌ها اینبار پاکسازی را پس از پایان زمان آن متوقف نمی‌کنند.

بنابراین، این زوج مکزیکی، مجبورند برای بقا با خانواده مزرعه‌ داری که به ظاهر نژادپرست است نیز همراهی کنند. در این بین رئیس جمهور مکزیک نیز مرزهای کشور خود را برای فرار مردم بدون سلاح از ایالات متحده به مکزیک باز می‌کند، اما آیا آنها می‌توانند به موقع به آنجا بروند؟! این حوادث هسته مرکزی فیلم «پاکسازی ابدی» را شکل می‌دهد.

چیزی که شما به عنوان یک مخاطب همیشه می‌توانید از یک فیلم «پاکسازی» انتظار داشته باشید این است که در آنها پیرامون بسیاری از اظهارنظرهای اجتماعی و سیاسی روز صحبت می‌شود. این مسئله موضوعی است که برای شخص من هرگز مشکلی ایجاد نکرده و باعث برجسته شدن این فیلم‌ها نیز شده است. شما همچنین می‌توانید در این فرنچایز ماسک‌های خنده دار و خلاقانه زیادی را که توسط انسان‌های قاتل استفاده می‌شود، مشاهده کنید. اکشن‌های خشن و برخی از دیالوگ‌های جالب نیز در این آثار وجود دارد؛ و همه این موارد در The Forever Purge هم قابل مشاهده است.

لازم به ذکر است که در حالی که فیلمنامه این فیلم در سال 2019 نوشته شده است، اما این اثر قادر است آمریکایی را که با تروریسم داخلی و شورش روبرو است را به زیبایی هرچه تمام به نمایش بگذارد. پاکسازی ابدی نشان می‌دهد این کشور در حال آتش سوزی است، مردم به دنبال پاکسازی آمریکا از هر کسی هستند که غیر آمریکایی باشد و این به ما یادآوری می‌کند که آمریکا در حال حاضر در واقعیت نیز به نوعی با این نژادپرستی بی حد و مرز دست و پنجه نرم می‌کند. در واقع داستان این فیلم تمثیلی نژادپرستانه و با جسارت است که نجیبانه تلاش می‌کند تا استکبار آمریکایی را از بین ببرد.

اگر اندکی دنبال کننده اخبار سیاسی باشید، حتماً به یاد خواهید آورد که در همین چند ماه پیش بود که عده‌ای با شورش به سمت پایتخت سیاسی آمریکا یعنی واشنگتن هجوم بردند و کنگره آمریکا را به آشوب کشیدند. بنابراین، طرح مرکزی این اثر تمرکز داستان خود را به واقعیتی منتقل می‌کند که خیلی دور از واقعیات جامعه امروز آمریکا نیست.

شخصیت پردازی، کارگردانی و فضاسازی فیلم چگونه است؟

در اوایل فیلم صحنه‌ای وجود دارد که یک نئونازی در بازداشت پلیس و در داخل ماشین حمل مجرم، در مورد موسیقی‌های حاصل از صدای شلیک اسلحه صحبت می‌کند و رفته رفته به سمت آشوب پیش می‌رود، و این در حالی است که یک دختر باربی گونه روانی نیز در کنار این شخصیت چون هارلی کوئین می‌خندد؛ چنین صحنه‌ای در پاکسازی ابدی، نوع جذابی از فضاسازی دیدنی در این ژانر است. اما در ادامه بقیه فیلم فقط یک صحنه اکشن نسبتاً منسجم و طولانی است که زمانی برای لحظاتی از این دست ندارد. البته کار دوربین در صحنه‌های گفته شده به قدری متزلزل و بی اساس است که تشخیص اینکه چه کسی حتی با چه کسی می‌جنگد نیز دشوار است. شخصیت‌های موجود در این صحنه‌های اکشن هم چنان بی روح هستند که به نظر برایشان مهم نیست که چه اتفاقی برای آنها می‌افتد.

برای مثال دو شخصیت اصلی که همان زوج مکزیکی یعنی خوان و آدلا هستند، به قدری بدون هویت طراحی شده‌اند که مخاطب احساس همراهی خاصی با آنها ندارد. خوان شخصیتی است که غیر از قومیت خود چیزی ندارد و حتی در این صورت سازندگان فیلم به غیر از نشان دادن پیوند او با رئیس نژادپرست خود دیلن (جاش لوکاس) در واقع هیچ کاری با این شخصیت انجام نمی‌دهند. آدلا نیز گذشته‌ای مخفی دارد که مربوط به کارتل‌های مکزیکی است، اما ما به عنوان مخاطب هرگز اهمیت این نکته داستانی را درک نمی‌کنیم. شاید شخصیت دیلن تنها کسی است که با شروع فیلم نیمه نژادپرستانه معرفی می‌شود و کمی قوس شخصیت را به خودش اختصاص می‌دهد. بنابراین، در این اثر تقریباً هیچ درامی وجود ندارد.

به طور کلی فیلم «The Forever Purge» سعی می‌کند کارهای زیادی را همزمان انجام دهد. برای مثال این فیلم تلاش می‌کند تا یک پیام سیاسی در مورد وضعیت آمریکا بیان کند اما حرف جدیدی برای گفتن ندارد که ما آن را ندانیم. همچنین این فیلم سعی می‌کند یک اثر ترسناک باشد، اما هیچ صحنه وحشتناکی ندارد؛ بنابراین با صحنه‌های اکشنی که حتی نمی‌توانید به درستی آنها را دنبال کنید به شما حمله می‌کند. از طرف دیگر درامی که این فیلم سعی در روایت آن دارد، بر انسان‌هایی تمرکز دارد که غیر از قومیت هایشان شخصیت قابل تشخیصی ندارند. البته بازی تیم بازیگری شامل جاش لوکاس و دیگران از نکات مثبت این فیلم است. من فکر می‌کنم آنا د لا رگورا، که آخرین بار او را در فیلم «ارتش مردگان» ساخته زک اسنایدر دیده‌ایم، به عنوان شخصیت آدلا بازی بسیار قابل قبولی را به نمایش می‌گذارد.

کلام پایانی

این فیلم و مضمونش هرچند از نظر سیاسی و اجتماعی مرتبط با مسائل روز و پیشرفته به نظر می‌رسند، اما از منظر فنی مانند یک فیلم تلویزیونی بد است که ناجور اجرا شده است. از طرف دیگر توسعه شخصیت در پاکسازی ابدی ابتدایی و ساده است، طراحی محتوای فیلمنامه سبُک است و جبهه شرور ماجرا نیز با وجود گستردگی ظاهری به شدت شعاری و بدون ریشه طراحی شده‌اند. در واقع فیلم بیشتر شبیه به یک بیانیه سیاسی است تا یک اثر سینمایی در ژانر اکشن؛ در نتیجه باید گفت: پاکسازی ابدی بهترین فیلم در این فرنچایز نیست، اما هنوز هم زمان خوبی برای پُر کردن وقت است.