نقد فیلم Red Notice

فیلم Red Notice به نویسندگی و کارگردانی راوسون مارشال تربر، داستان مامور ویژه جان هارتلی، یک پروفایل شناس FBI را دنبال می‌کند که وظیفه محافظت از یک مصنوع ارزشمند را بر عهده دارد. این مصنوع یک تخم مرغ طلایی است – یکی از سه گنجینه‌ای که زمانی متعلق به کلئوپاترا بوده است. در این میان، مامور اف‌بی‌آی، جان هارتلی (دواین جانسون) باید با بزرگ‌ترین مجرم جهان رایان رینولدز متحد شود تا بزرگ‌ترین دزد آثار هنری جهان را با بازی گال گدوت متوقف کرده و دستگیر کند.

اگر منتظر بودید نتفلیکس چیزی پر اکشن و سرگرم‌کننده را به مجموعه آثار خود اضافه کند، مطمئناً Red Notice همان است. این فیلم یک اکشن ماجراجویانه سنتی پُر از انفجار و مملو از گنگ‌های فراوان و نقشه‌ای برای گردش در کشور‌های مختلف است. اما این را بدانید: همانطور که این فیلم گاهی اوقات سرگرم‌کننده است، همزمان کاملاً فراموش شدنی است. فیلمنامه مملو از کلیشه‌ها و تدابیر آشناست، شخصیت‌ها همه دارای یک خط ظاهری تکراری هستند و حدود سه هفته پس از تماشای این فیلم، تضمین می‌کنم فراموش خواهید کرد که در مورد چه چیزی بود.

در واقع آنچه در مورد Red Notice به یاد خواهید آورد، سه چهره معروف آن است. این فیلم اساساً وسیله‌ای برای جانسون، رینولدز و گدوت برای درخشش روی پرده است، و این بدون شک بزرگترین نقطه قوت کل فیلم است. آیا عاشق تماشای رایان رینولدز هستید،‌ آن هم در حالی که گیج می‌زند و بذله گویی می‌کند؟ شما آن را در اینجا دریافت می‌کنید! آیا می‌خواهید گل گدوت را در چند سکانس مبارزه خوب در لباس‌های رنگارنگ ببینید؟ شما هم می‌توانید آن را داشته باشید.

و سپس دواین جانسون را دارید که دقیقاً همان کاری را که به بهترین شکل ممکن بلد است انجام می‌دهد: یعنی فوق‌العاده دوست داشتنی بودن. جانسون همه چیز را ده برابر بیشتر از آنچه که حقش است سرگرم‌کننده می‌کند و اینجا دوباره این کار را انجام می‌دهد. بنابراین، ترکیب هر سه بازیگر، چسبی است که این فیلم را در کنار هم نگه می‌دارد.

تعداد کمی انتظار داشتند که Red Notice چیزی جز یک اثر سرگرم‌کننده در بین داستان‌های اکشن-کمدی جاسوسی آشنا باشد، اما فیلم‌نامه کارگردان راوسون مارشال تربر اساساً به معنای واقعی کلمه شبیه یک کپی کامل از ده‌ها فیلم اکشن ماجراجویی قبل از خود است. ایندیانا جونز، فرنچایز پلنگ صورتی و گنجینه ملی آشکارترین سنگ محک برای کپی بودن فیلم‌نامه هستند، اما حتی اگر فیلم را به عنوان ادای احترام به این آثار بپذیرید، تقریباً تمام صحنه‌های مهم این فیلم از سکانس‌های شاخص آن آثار جدا شده‌اند. تمام لحظات اکشن و کمدی بازتاب چیزی است که سال‌ها، حتی دهه‌ها در این ژانر دیده‌ایم: گویی تربر یک ماه را صرف تماشای فیلم‌های اکشن ماجراجویی کلاسیک کرده و سپس فیلمنامه خود را در یک آخر هفته نوشته است. این فیلمی است که شخصیت بسیار کمی دارد و به جای آن به موفقیت‌های موجود این ژانر می‌پردازد.

با بودجه 200 میلیون دلاری، کاملاً منطقی است که انتظار داشته باشیم Red Notice برخی از سکانس‌های اکشن برجسته را به رخ بکشد. با این حال، پس از جدا شدن از این فیلم، سخت است که احساس کنید آن بودجه 200 میلیونی پولی باشد که کاملاً به خوبی خرج شده است. فیلم Red Notice مطمئناً زیبایی‌شناسی کارتونی و خاص خود را با جلوه‌های بصری استادانه به نمایش می‌گذارد، اما سکانس‌های اکشن به طرز عجیبی شبیه کار در مقیاس کوچک و کاملاً فراموش‌شدنی هستند. از تعقیب و گریز با پاهای پرانرژی گرفته تا تیراندازی‌های عمومی و تعقیب و گریز نهایی خودرو در یک معدن، هیچ یک از اینها تاثیر بودجه کلانی را که از تولید با چنین قیمت گزافی انتظار دارید به رخ نمی‌کشد.

شخصیت نولان بوث با بازی رایان رینولدز همان کهن الگوی بامزه‌ای است که او در طول دوران حرفه‌ای‌اش در تکرار چندباره آن به یک مهارت مثال زدنی دست پیدا کرده است، اما صادقانه بگویم، در این مرحله این سبک اجرا با وجود شیرین بودن ذاتی آن به شدت کم‌رنگ و تکراری شده است. این بدان معنا نیست که رینولدز در مواقعی خنده‌های سریع نمی‌آورد، اما اینکه او کم و بیش خودش را بازی کند، تنها باعث می‌شود که او توانایی‌هایش را فراموش کند. یک نفر باید سریعاً رینولدز را به عنوان شخصیت شرور در یک فیلم انتخاب کند، زیرا اگر به این کار را ادامه دهد، در معرض خطر تبدیل شدن به یک بازیگر تک ترفندی قرار دارد.

قطعاً مشکلاتی در هدایت فیلم وجود دارد به خصوص در تدوین متلاطم اثر در لحظات اکشن، اما با این حال، کارگردان راوسون مارشال تربر یک جفت دست قابل اعتماد است که می‌داند چگونه کار را انجام دهد. با نگاهی به کارنامه کاری این کارگردان متوجه خواهیم شد Red Notice تا به امروز شیک‌ترین و منسجم‌ترین اثر او بوده است، البته بدون توجه به جاه‌طلبی کم او در سکانس‌های اکشن. تصمیم تربر برای فیلم‌برداری بیشتر اکشن‌ها با سر خوردن درون صحنه و نمایش نماهای عجیب و غریب، به فیلم یک عامل شگفت‌انگیز بصری می‌بخشد، حتی در چیدمان ساده اواین سکانس اکشن فیلم که شامل تعقیب بوث در امتداد یک داربست می‌شود. او همچنین در به ارمغان آوردن بهترین کمدی از بازیگران خود بسیار ماهر است، در نتیجه او انتخاب هوشمندانه‌ای برای هدایت پروژه بوده است.

در حالی که فیلمنامه Red Notice تا حد زیادی کاملاً قابل پیش‌بینی و ساده است، اما لحظاتی وجود دارد، مخصوصاً در پرده سوم، که ممکن است بینندگان را غافلگیر کند. به صراحت بگوییم، فینال فیلم با نمایش تعداد زیاد افشاگری‌ها و فلش‌بک‌های تغییردهنده متن که به سمت مخاطبان پرتاب می‌شوند، رنگ و بوی سرگرم‌کننده‌ای به خود می‌گیرد.

Red Notice با زمان اجرای کاملاً معقول ۱۱۸ دقیقه‌ای، مدت‌ها قبل از اینکه بتواند از ریل سرگرمی‌ خارج شود، متوقف می‌شود. فیلم آنقدر پرانرژی از یک سکانس اکشن کمدی به دیگری منتقل می‌شود که فضای کمی برای بینندگان وجود دارد که خسته شوند یا شروع به بررسی ساعت خود کنند.

بیشتر بخوانید : 

• نقد فیلم Blood Red Sky
• نقد فیلم No Time To Die
• نقد فیلم Free Guy
• نقد فیلم Jolt
• نقد فیلم The Protégé